Αγγελίνα Παπαδοπούλου: Η αποκάλυψη για τον ρόλο της Μαρίας Κάλλας, η γνωριμία με την Τζολί και η συνεργασία με τον γιο της

Η Αγγελίνα Παπαδοπούλου μίλησε

Για τη συμμετοχή της στην ταινία «Maria», όπου υποδύεται τη νεαρή Μαρία Κάλλας, και για τη γνωριμία της με την Αντζελίνα Τζολί μίλησε μεταξύ άλλων, η 17χρονη ελληνικής καταγωγής Αγγελίνα Παπαδοπούλου το βράδυ της Τρίτης 26 Νοεμβρίου στο «The 2Night Show».

«Eίναι μεγάλη τιμή εννοείται. Εκτός από την Αντζελίνα που προφανώς είναι από τις μεγαλύτερες ηθοποιούς αυτή τη στιγμή και ο Πάμπλο [Λαραΐν] είναι πολύ γνωστός στον χώρο και ήταν πολύ βοηθητικός. Βρεθήκαμε πρώτη φορά αρχές Οκτώβρη, γνωριστήκαμε και είχαμε 10 μέρες γυρίσματα και πρόβες», είπε αρχικά η ίδια.

Και συνέχισε: «Με την Αντζελίνα ήταν πιο ιδιαίτερη η συνάντηση, ήταν απόγευμα. Ήξερα ότι θα έρθει, αλλά δεν φανταζόμουν αυτό που έγινε. Δεν φανταζόμουν ότι θα έρθουμε τόσο κοντά. Ήμουν στο καμαρίνι και προετοίμαζα στο μυαλό τι θα πω. Ήμουν αγχωμένη. Έρχεται η ώρα των γυρισμάτων που είχαμε μαζί, τη βλέπω να περνάει έξω από το green room και με την άκρη του ματιού της με βλέπει. Γυρνάει πίσω, μπαίνει μέσα στο δωμάτιο και πάω κοντά της, της δίνω το χέρι της να συστηθούμε και με παίρνει αγκαλιά. Μου λέει: “Χαίρομαι πάρα πολύ που δουλεύεις μαζί μας, έχω ακούσει πάρα πολύ ωραία λόγια για σένα”. Είχα μείνει, μου έλεγε όλα αυτά που ήθελα να της πως εγώ. Της λέω: “Εμένα είναι τιμή μου, είμαι πολύ περήφανη, είναι η πρώτη μου κινηματογραφική δουλειά” και μου είπε .”Είμαι σίγουρη ότι θα κάνεις πολλές ακόμα. Ένιωσα πολύ ζεστά και μου μετέδωσε μια στοργή σαν μητέρα».

Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, η νεαρή ηθοποιός αναφέρθηκε στη συνεργασία που είχε στα γυρίσματα της ταινίας με τους γιους της Τζολί, Παξ και Μάντοξ, οι οποίοι εργαζόντουσαν στην παραγωγή ως βοηθοί. «Ο Μάντοξ και ο Παξ ήταν στην παραγωγή, πίσω από τις κάμερες σαν βοηθοί. Τους τιμάει αυτό. Μου έκαναν πάρα πολύ καλή εντύπωση, σαν να μην ήταν παιδιά σταρ. Ο Μάντοξ ήταν υπεύθυνος στα γυρίσματά μου, είμαστε κοντά ηλικιακά και ταιριάξαμε να κάνουμε παρέα. Ήταν πολύ καλά παιδιά, πολύ απλά παιδιά. Για παράδειγμα αν ήθελα εγώ να μεταφερθώ σε ένα άλλο δωμάτιο, έπρεπε να με πάει ο Μάντοξ. Σε ένα γύρισμα έβρεχε, ήμουν κάτω από την ομπρέλα και ο Μάντοξ δεν έμπαινε για να μην βραχώ».